پارگی تاندون آشیل

در اوایل ۲۵ تا ۳۰ سالگی تاندون شروع به تغییراتی می کند که نشان از تحلیل رفتن آن است .این تغییرات باعث تضعیف شدن  تاندون می شود.پارگی کامل تاندون آشیل معمولا" در تاندون های تحلیل رفته ای روی می دهد که فشار زیادی را تحمل می کنند .این عارضه در ورزش های بسکتبال ، تنیس، بدمینتون و هر ورزش دیگری که در آن توقف و پرش ناگهانی وجود داشته باشد ، دیده می شود.پارگی تاندون آشیل در بین ورزشکاران بالای ۳۰ سال عمومیت دارد.ضمن اینکه پارگی تاندون آشیل در هر سنی ممکن است صورت گیرد.

این عارضه همچنین در ورزشکارانی مشاهده می شود که بعد از دوری کوتاه یا بلند مدت از تمرین برای حفظ آمادگی خود فعالیت های بدنی را با همان شدت اولیه شروع می کنند و یا سابقه التهاب مزمن و کهنه تاندون را دارند اتفاق می افتد.

پارگی  می تواند در حین فرود آمدن روی پا ، یعنی زمانی که ورزشکار سعی می کند انرژی را با یک انقباض برونگرای عضله دوقلو – نعلی جذب کند، اتفاق می افتد.مکانسیم دیگر شامل جدا شدن ناگهانی سینه پا از روی سطح سخت و همزمان باز شدن کامل زانو می باشد.پارگی به طور معمول ۳ تا ۴ سانتی متر بالاتر از محل چسبندگی تاندون به استخوان پاشنه رخ می دهد .( در برخی منابع ۲ تا ۵ سانتی متری).

علایم و تشخیص

•  در مرحله حاد ، درد شدیدی در اطراف ناحیه پارگی تاندون آشیل وجود دارد ولی فرد اغلب زود متوجه ضعف عملکرد عضله نمی شود.
•  فرد آسیب دیده اظهار می کند که صدایی مثل شلیک تفنگ احساس کرده یا در لحظه شروع درد، گویی از پشت لگد خورده است.
•  عدم توانایی در پلانتار فلکشن مچ پا و راه رفتن روی پنجه
•  تورم و کبودی در بخش خلفی پایین ساق ، حساسیت در ۲ تا ۵ سانتی متری بالای  پاشنه

آزمایش تامپسون برای پارگی

از آزمایش  تامپسون برای تشخیص پارگی تاندون آشیل می توان استفاده کرد.به این شکل صورت  می گیرد که فرد مصدوم روی میز آزمایش به قراری که ساق پای او آویزان می باشد ، می نشیند.در این حالت عضلات پشت ساق پا را با دست می فشاریم در صورتی که پاشنه بعد از فشردن عضلات ساق پا به طرف پا حرکت نکند، تاندون آشیل گرفتار پارگی شده است.

درمان

در افراد جوان و فعال ، جراحی و بخیه دو سر تاندون  پاره شده پیشنهاد می شود.در افراد سالمند گچ گیری که ۴ هفته اول مچ پا به صورت پلانتار فلکشن گچ گرفته می شود و ۴ هفته دوم به صورت طبیعی در گچ خواهد بود.دوره نقاهت معمولا" به اندازه گچ گیری و ۶ تا ۸ هفته خواهد بود. در صورت درمان با جراحی حداقل ۶ تا ۸ ماه پس از مسابقه اجتناب شود. و در صورت بهبودی با گچ حداقل ۹ تا ۱۲ ماه وقفه برای ورزشکار ضروری است.شرط اصلی برای بازگشت ورزشکار به مسابقه این است که دامنه حرکت، قدرت و نهایتا" استقامت مجموعه تاندون آشیل به حالت اول برگشته باشد.

پارگی جزئی تاندون آشیل

این عارضه در دوندگان ، پرندگان و ورزش های راکتی روی می دهد و ممکن است زخم های را به وجود آورد  که به التهاب و نهایتا" مزمن شدن عارضه منجر شود.

علایم

•  تجربه درد ناگهانی در افراد و با ادامه تمرین تیر کشیدن احساس می شود.
•  ناپدید شدن درد پس گرم شدن در تمرین ولی بازگشت شدید تر پس از مدتی
•  خشکی صبحگاهی و همچنین خشکی قبل و بعد از تحمل فشار
•  تورم اندک و حساسیت موضعی
•  در موارد مزمن کاهش قدرت و اندازه عضله ( آتروفی)