دستگاه قلبی - عروقی

ارسال به

دستگاه قلبی - عروقی
دستگاه قلبی ـ عروقی وظیفه انتقال خون را به سراسر بدن بر عهده دارد و اكسیژن و مواد غذایی را به بافت های بدن حمل می كند و مواد زاید را از آنها می گیرد. قلب یك عضو توخالی و عضلانی است كه تقریباً در هر دقیقه یك بار و در مواقع ورزش با سرعت بیشتر، همه خون بدن تقریبا (۵ ‌لیتر )را به سراسر بدن پمپ مـی كند. خون در داخل شبكه ای از رگ ها كه به تـمام قسمت های بدن می رسد جریان دارد.

سرخرگ ها و سیاهرگ ها
سرخرگ ها، دیواره ای ضخیم، عضلانی و كشسان دارند تا بتوانند در برابر فشار بالای خونی كــه از قلب به بیرون پمپ می شود، مقـاومت كنند. سیاهرگ ها، خون را بـه قلب باز می گردانند. آنهـا دیواره ای نازك تر دارند كه به راحتی كشیده می شود و به آنها اجازه می دهد كه گشاد شود و در زمان استراحت بدن، مقدار زیادی خون را در خود نگه دارند. سطح داخلی بسیاری از سیاهرگ ها، چین هایی دارد كه به عنوان دریچه های یك طرف عمل می كنند و مانع از عبور خون در مسیر نادرست می شوند.

ساختار قلب
قلب، یك پمپ دوگانه است كه عمدتاً از عضلاتی به نام میوكارد تشكیل شده است. در هر طرف، خون از طریق سیاهرگ ها وارد یك حفره بالایی (دهلیز) و سپس وارد یك حفره پایینی (بطن) می شود كه خون را به درون سرخرگ ها پمپ می كند. جریان خون در این حفره ها به وسیله دریچه هایی یك طرفه هدایت می شود. سمت راست قلب خون را به درون سرخرگ های ریوی و در نتیجه ریه ها و سمت چپ قلب خون را به آئورت و سراسر بدن پمپ می كند.

گردش خون

قلب، خون را به داخل ۲ ‌مدار متصل پمپ می كند: گردش خون ریوی و گردش خون عمومی. مدار ریوی، خون بدون اكسیژن را به ریه می برد كه در آنجا از طریق یك شبكه مویرگی، اكسیژن جذب و دی اكسید كربن (یك گاز دفعی) آزاد می شود؛ سپس خون اكسیژن دار شده به قلب برمی گردد. جریان عمومی، خون اكسیژن دار را به بافت های بدن می برد كه در آنجا از طریق جدار مویرگ ها، اكسیژن و موادغذایی آزاد می شود، دی اكسید كربن و سایر محصولات دفعی از بافت وارد خون می شوند و خون بدون اكسیژن به قلب باز می گردد.